Kraker in het voetbal

Cycloon versus De Voerman

Maandag 2 oktober werd de titanenstrijd tussen de tweede en de derde in het Ledegems minivoetbalklassement gespeeld en het beloofde een ware thriller te worden, want beide ploegen kwamen in hun sterkste formatie en met opgestroopte mouwen aan de aftrap.

Van bij het eerste fluitsignaal greep De Voerman de Cycloon bij de keel. Goed dat Kenny (Kaminsky) Baekelandt er de eerste minuten zijn maatje 46 enkele keren kon tegenaan zetten of de Cycloon keek al tegen een vroege achterstand aan. De eerste (schuchtere) poging van de Cycloon was een afstandsschot van Nathan Verheule dat niet zo ver naast ging gevolgd door alweer een diepe bal ook al net naast. Tijdens het eerste kwart kon de Cycloon dan toch overwicht afdwingen en dat resulteerde in een aantal kansen die echter niet konden worden verzilverd.

De start van de tweede spelperiode was het sein voor Stijn Everaerdt, de heel secure en balvaste nummer 8, om een schijnbeweging uit zijn heupen te toveren bij een balrecuperatie (twee tegenspelers moesten bijna met dislocatie van multipele ruggenwervels naar het ziekenhuis afgevoerd worden). Hij kon daarbij de bal ver vanop eigen helft in het vijandige doel lepelen. (Het was zo’n magistrale dubbele schaarbeweging dat die ondertussen de Everaerdt-overstap wordt genoemd). 1-0 voor de Cycloon. Het temperde meteen de drang-naar-voor van de tegenstander en de tot nu toe mee opgerukte Voerman-keeper bleef nu braafjes in zijn hok.

We noteerden nog een geharrewar voor het Voerman-doel en een grondscherend schot van de ingevallen Michiel Demets, hij mikte ook nog een bal op de deklat, maar scoren zat er voorlopig niet meer in. Stijn Everaerdt kreeg nog een open kans voor doel op aangeven van Sebastien Staelens, maar hij schoot over. Halverwege knutselde De Voerman een prima combinatie in elkaar die beheerst werd binnen gewerkt en de bordjes in evenwicht bracht. De Cycloon besloot toen een gewiekst maar gevaarlijk plan boven te halen waar Barthez Van Der Smissen een belangrijk aandeel in had. Er werd beslist door kapitein Baekelandt om de aanval te versterken en achteraan slechts de centrale as te weerhouden en de vleugels naar voren te laten schuiven. De fenomenale snelheid van bijvoorbeeld Nathan Verheule en Ayrton Chirouter is bij de medespelers ruimschoots bekend (hun versnelling op de eerste 5 m is zó fabelachtig dat in sommige gevallen de rechtstreekse tegenstanders een dubbele longontsteking oplopen). De Voerman antwoordde met veel balletjes lateraal, ze probeerden het spel te vertragen met wat zoolwerk en plots was daar een atoomschot uit het niets en het stond 1-2 voor de Voerman. Een koude douche!

Niet getreurd, kort daarna had de Cycloon een strafcorner verzameld, DE kans op de gelijkmaker, maar die ging helaas naast. Door die opdoffer zakte de broek van de cyclonisten af tot op hun enkels. Zo is het natuurlijk moeilijk spelen en de Voerman maakte handig gebruik van die slaptitude om alsnog het laken naar zich toe te halen, met alweer een knap schot in de picqué, waartegen Kenny, ondanks een “grand écart”, geen verhaal had. 1-3. En nog was het niet gedaan, want enkele minuten later moest hij zich alweer omdraaien. 1-4.

De wedstrijd leek gespeeld, maar dat was buiten kapitein Kenny gerekend. Hij maande zijn maats aan hun broek weer op te trekken. Hij schoot daarbij in een Franse colère en schoot amper een minuut later, binnenkant voet overhoeks binnen. 2-4. Zijn wraak was zoet. Ondertussen liet De Voerman zich opmerken met heel wat gemekker richting scheidsrechter, die nochtans heel secuur en vooral gedecideerd leidde. Het resulteerde zelfs in een gele kaart.

De Cycloon begon aan een eindoffensief en de Voerman-defensie schudde op de grondvesten. Uitblinker Stijn Everaerdt kreeg de bal in het hart van diezelfde defensie toegespeeld, zijn aanname tussen een bos van tegenstanders was perfect, hij draaide zich meesterlijk vrij en knalde hard in de bovenhoek binnen. 3-4. Dat schot zorgde voor een zodanige luchtverplaatsing dat de spelers in zijn nabijheid in ademnood kwamen. Seconden later was hij daar weer maar zijn deviatie (en de gelijkmaker) strandde nog op de paal…