De sociale kaart

Een goed bewaard geheim

Ja, de gele kaart, de rode kaart, de simkaart, de belkaart, de kredietkaart, zelfs de troefkaart, daar hebben we met zijn allen op zijn minst al wel eens van gehoord. Maar de sociale kaart ? Géén idee!

De sociale kaart blijkt een resem van mogelijkheden te zijn om in diverse en individuele situaties toelages, subsidies, tegemoetkomingen en uitkeringen uitbetaald te krijgen. Dit is pure, complexe en vooral saaie wetgeving.

Ria Vandaele, stafmedewerker bij onze gemeente, had enkele weken geleden de zware taak op zich genomen om één en ander in dat verband op een doordeweekse namiddag in de raadzaal van het gemeentehuis te komen uit de doeken doen. De opkomst van geïnteresseerden was groot (40 volgens de organisatie, 20 volgens de politie). Ze zal zich vooraf wel zorgelijk in de haren hebben gekrabd. Misschien moet ze gedacht hebben dat de opdracht even zwaar zou zijn als Einsteins relativiteitstheorie uitleggen aan een broccoli.

Ze had zich terdege voorbereid, strooide met begrippen zoals verhoogde tegemoetkoming gezondheidszorg, incontinentieforfait (je moet er maar opkomen), pijnstiller voor chronische zieken, mantelzorgverlof, tussenkomst in vervoer, vermindering successierechten/onroerende voorheffing, belastingvrije som bij invaliditeit… Dit is slechts een fractie, waardoor ze zich heen worstelde. En dat deed ze met verve en met veel enthousiasme. Als een jong veulen huppelde ze tussen de banken, doorspekte de wetgeving met tal van voorbeelden uit het leven gegrepen, gebruikte handen en voeten om dingen uitgelegd te krijgen, kortom ze ging door de materie als een mes door boter.

Toen ik rond mij keek, moest ik vaststellen dat iedereen goed “mee” was, m.a.w. ik zag geen gezichten bekken trekken alsof ze galstenen aan het uitplassen waren.

Anderhalf uurtje later reed ik blijgezind op mijn fietsje huiswaarts. Ik had vooral onthouden dat je hier en daar in aanmerking komt voor een tussenkomst of een toelage, maar dat je dat dan ZELF moet aanvragen, want de overheid zou je dat niet voorstellen. M.a.w. je moet het WETEN!

En Ria WEET het. Dus “even Apeldoorn bellen” ga ik nu vervangen door “even Ria bellen”. En wat ik ook weet : als ze ooit in de politiek gaat, ga ik haar bolleke kleuren (allé, op het stemformulier hé, laat daar geen misverstand over zijn).

Met dank aan Sofie Ghesquiere, deskundige communicatie, voor de foto.