“Grande finale” bij de Leeghemse dartclub”

“Grande finale” bij de Leeghemse dartclub”
Leestijd: 5 minuten

Op 25 mei was ’t Kaffeeet de arena waar de gladiatoren elkaar partij gaven

Om 10 u in de voormiddag gaven de 16 best gerangschikte spelers van het voorbije seizoen (die plaatsjes waren trouwens heel duur bevochten, je raakte er niet binnen zonder ballen) present voor een titanenstrijd met rechtstreekse uitschakeling in een poging om uiteindelijk door te stoten tot de finale. Die zou pas om iets na 16 u plaatsvinden. Want de strijd was hevig en lang van duur. De spelers gaven elkaar geen duimbreed toe. Er werd echt over lijken gegaan. (De sfeer was te snijden, de lijkgeur ook).

De werken van, Bad Boy Benny Callens, één van de zestien finalisten. Bemerk de gracieuze stijl.

Danny Bekaert, the balded wizard, had moeten zwoegen om zijn eerste wedstrijd te winnen. Zweetdruppels zijn niet zo goed te zien, maar waren er wel.

Gino Martin, pintje-pintje, zo genoemd door zijn kleinkind, probeert zijn tegenstander hier een oor aan te naaien. Dat lukte nog ook, want hij werd de latere finalist.

Dries Decoene, DeeDee of The Dare Devil, één en al concentratie bij een beslissende worp.

Siebe Vandorpe, The Annihilator, geeft hier nog een kusje op zijn pijltje. Het zal niet baten, hij zal de finale niet halen.

Jan Decoene, broer van DeeDee, The Amazing Warrior, in zijn gekende en gevreesde stijl. Hij zal op weg naar de finale eervol sneuvelen.

Björn Buysse, BeeBee of The Brave Bullet, demonstreert zijn gigantische armlengte en dito uitzwaai. Het zou hem tot in de halve finale brengen.

Kenneth Dejonghe, The Ruthless Bomber, weerde zich als een duivel. Helaas, ook hij kwam te kort voor een finaleplaats.

Ondertussen ging ook de damescompetitie van start. In de finale zou titelhoudster Stefanie Lesaffre, The Viking Princess, het opnemen tegen Joke Tyvaert, the Queen of Cool. Dat eerstgenoemde in de finale stond, daar keek niemand van op. Zij is dan ook de regerende titelhoudster. Joke Tyvaert had zich kunnen plaatsen na barragewedstrijden en dat was, naar haar eigen zeggen, onverhoopt.

De wedstrijd startte met een rotvaart. Misschien was het, omdat Joke te veel respect had voor de kampioene, want, ondanks haar dartsnaam van Queen of Cool, was ze duidelijk uit haar normale doen. Eigenlijk is dat helemaal te verklaren. Als newbie in de finale staan tegenover de meervoudige kampioene, Stefanie Lesaffre, The Viking Princess, (zij kan, alleen al met haar verkillende blik, haar tegenstandster tereke neerbliksemen) en ook nog eens voor de ogen van de voltallige wereldpers… je zou voor minder last hebben van flanellen benen.

De Queen of Cool was zo kalm als een zalm (in de klauwen van een beer).

Toch bleef de wedstrijd spannend, want het ging gelijk op. Het was wel die zenuwachtigheid die The Queen of Cool parten speelde bij het uitwerpen. Ze kon die dubbels maar niet vinden. En daarbij vertrokken haar mondhoeken, de rest bleef als versteend staan. The Viking Princess bleef haar ijzige kalmte bewaren (zie foto), vond die dubbels wel en The Queen of Cool begon zich meer en meer te voelen als een kalkoen op de vooravond van kerst. Het werd uiteindelijk 3-0 voor Stefanie, die op die manier haar derde titel op rij binnenhaalde. The Viking Princess werd dan ook triomfantelijk op het schild gehesen.

Eenzelfde scenario bij de herenfinale. Yoeri Boussekeyt (The Cruel Assassin), derde in de reguliere competitie, nam het op tegen Gino Martin (pintje-pintje), achtste in de reguliere competitie. Je zou kunnen zeggen dat Gino als underdog begon aan de wedstrijd.

Ook hier ging de wedstrijd aanvankelijk gelijk op. Het niveau was hoog en de checkouts werden gemakkelijk gevonden. Beide kemphanen gingen bij een 2-2 stand de pauze in.

En ook bij de herneming werden de messen gescherpt. Er werden echt geen cadeaus uitgedeeld. De teneur van de wedstrijd ging naar het zenit. De wedstrijd kon alle kanten op. Bij een gemiste checkout keken beiden om de beurt alsof ze galstenen aan het uitplassen waren. Uiteindelijk kon Gino het laken naar zich toe trekken met een 5-2 overwinning. Schallende bazuinen en paukengeroffel… de nieuwe kampioen was gekend.

Beide finalisten vielen in elkaars armen. Het geheel werd bezegeld met een kusje op elkaars voorhoofd (niet op de foto). We wendden op dat moment de blik zedig af van dit schattig tafereeltje. Er zijn grenzen, ook voor ons, journalisten van legavo.be. Het betekent nu natuurlijk dat Gino, als BL (Bekende Leeghemnaar), roem en eer te beurt zal vallen. Nu maar hopen dat hij met beide voeten op de grond kan blijven. (En dat is ook niet alles, probeer zo maar eens een verse broek aan te trekken).

De darters kregen een gratis drankje aangeboden van cafébaas Bert. Eveneens gratis was de ambiance! Revanches zijn er om genomen te worden, dus op naar volgend seizoen.

Voor klachten in verband met de beeldspraak geven wij graag het adres mee van ons filiaal: Rue du Grand Empereur, 97000 Bujumbura, Burundi.

Avatar foto

Erik Den Hert

2 reacties op ““Grande finale” bij de Leeghemse dartclub”

  1. Misschien kan je voor volgend jaar bij de organisatie een wildcard voor een niet-Leeghemnaer(ster) aanvragen. Maar vergis je niet, de tegenstand is beresterk! Blijf trainen (en nadenken over een dartersnaam)!!!

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *